Trudne słowo- zespół Downa

Zespół Downa to przede wszystkim odmienność biologiczna człowieka, którego natura wyposażyła w dodatkową informację genetyczną chromosomu 21. To ona właśnie modyfikuje rozwój i kształtuje cechy wyróżniające daną osobę pośród innych ludzi. Pierwszy na odmienny wygląd niektórych dzieci z upośledzeniem umysłowym zwrócił uwagę pod koniec XIX wieku (w 1866 r.) angielski lekarz John Langdon Down. Od jego nazwiska pochodzi nazwa tego zespołu.

Jakie są cechy zewnętrzne pozwalające rozpoznać zespół Downa?

Niektórzy nazywają je stygmatami. Cechy zewnętrzne najlepiej widoczne są na twarzy.

Należą do nich:

- skośnie w górę ustawione szpary powiekowe,

- zmarszczka nakątna,

- gwiaździście, regularnie ułożone jasne plamki na tęczówce oka,

- krótki grzbiet nosa,

- nisko położone,

- małe, hypoplastyczne małżowiny uszu,

- zwężony przewód słuchowy zewnętrzny i inne.

Można dodać krótkie dłonie i stopy, poprzeczny przebieg linii głównej na dłoniach, duży odstęp pomiędzy paluchem i drugim palcem obustronnie u stóp czy obecność tzw. bruzdy sandałowej na podeszwach.

Cech tych jest znacznie więcej, ale nie u wszystkich musi każda wystąpić. Zestaw co najmniej 10 cech jest wskazówką, aby wykonać badanie kariotypu i poradzić się lekarza, najlepiej genetyka klinicznego, w sprawie diagnozy. Ktoś policzył, że może być ich około 300. U każdego liczba, rodzaj cech i ich zestaw mogą być inne.

Natomiast pojedyncze wymienione cechy są obserwowane także u osób bez dodatkowego chromosomu 21. i nie są czymś szczególnym.

Korygowanie i wspomaganie dzieci z zespołem Downa

Edukacja i  wsparcie  są  ważnymi  elementami   działań które umożliwiają dzieciom z zespołem Downa funkcjonowanie w grupie rówieśniczej . Edukacja bowiem otwiera drzwi do samodzielnego poznania świata, co daje niezwykłą satysfakcję, pozwala na bycie wśród innych – rówieśników i dorosłych, kształtuje proces socjalizacji oraz wspomaga rozwój pobudza do różnego rodzaju aktywności.

źródło:kobieta.onet.pl

Problemy, jakie przeżywa dziecko z zespołem Downa wiązać się mogą ze:

- zwolnionym rozwojem motorycznym.

- mniejszymi  umiejętnościami  w dziedzinie samoobsługi

-niemożnością sprawnego komunikowania się za pomocą mowy werbalnej.

-upośledzeniem umysłowym o różnych stopniach, nie ma tutaj reguły

- mniejszym  zakresem  uwagi

-słabą  pamięcią- dziecko zapamiętuje w sposób nieselektywny, co oznacza, że wiele faktów zapełniających pamięć jest nieistotnych, a brakuje miejsca na sprawy ważne.

 - trudnością „z operowaniem więcej niż jednym wymiarem na raz.”

- problemami  z zastosowaniem umiejętności w nowych sytuacjach

A. Korygowanie zachowań dzieci z zespołem Downa

Korygowanie trudności   wynikających z zaburzenia wymaga wytrwałości, konsekwencji i systematycznych ćwiczeń.  Możliwości rozwojowe dziecka  są uzależnione od wysiłku rodziców, opiekunów, nauczycieli i specjalistów, którzy mogą sprawić, że świat staje się dla niego bardziej zrozumiały i przyjazny. Pomoc udzielana dziecku  jest pełniejsza i szerszej otwiera drzwi do rzeczywistości, gdy odbywa się w ramach świadomej integracji Charakterystyczne dla wieku przedszkolnego, są u dzieci z zespołem Downa takie zachowania, jak upór i nieustępliwość. W działaniach należy   korygować niepożądane zachowania i wielokrotnie wpajać właściwe wzorce, aby zostały one utrwalone.” Ważna jest również ścisła współpraca z domem rodzinnym dziecka, gdyż tylko wtedy istnieją realne szanse rozwojowe. Pobyt w grupie integracyjnej dla niejednego dziecka z zespołem Downa jest twardą szkołą życia, jednak większości udaje się samodzielnie poradzić sobie z wieloma sytuacjami.

źródło: pudelek.pl

B. Wspomaganie  dziecka zespołem Downa

Programy wspierające i korygujące pracę dziecka z powyższym zaburzeniem opierać się głównie będą na orzeczeniach z poradni PP oraz na indywidualnej analizie przypadku .Każde dziecko jest inne i ma indywidualne potrzeby oraz umiejętności przyswajania wiedzy. Dlatego należy tworzyc IPT  w oparciu o indywidualizacje działań .

Cele edukacyjno – terapeutyczne

-usprawnianie motoryki małej i dużej

-usprawnianie aparatu mowy(w indywidualnych przypadkach praca nad alternatywnymi formami komunikacji)

-usprawnianie koncentracji uwagi i pamięci

-rozwijanie logicznego myślenia

-usprawnianie czynności samoobsługowych

-wdrażanie do przestrzegania ogólnie obowiązujących norm i zasad

- nauka umiejętności przebywania w grupie oraz opanowania umiejętności wspólnej zabawy

 i pracy;

- kształtowanie umiejętności naśladownictwa ruchowego oraz werbalnego;

 - wzbudzanie zainteresowania otoczeniem;

- kształtowanie orientacji w schemacie ciała oraz przestrzeni;

- rozwój funkcji poznawczych;

 - zmniejszanie i redukowanie zachowań utrudniających naukę;

 - generalizowanie i utrzymywanie efektów uczenia się;

 - odkrycie i rozwijanie indywidualnych możliwości i uzdolnień;

 - wypracowanie gotowości do nauki szkolnej.

Rodzaje terapii, jakie można zastosować we wspomaganiu dziecka z zespołem Downa

- metoda opcji,

 - integracja sensoryczna,

 - terapia behawioralna,

 - trening umiejętności społecznych,

- ruch rozwijający Weroniki Sherborne,

- arteterapia,

 - muzykoterapia,

 - EEG-biofeedback.

-program Knill

-Metoda Dobrego Startu

-Terapia Taktylna

-Terapia Bazalna

-Masaże C.Moralesa

-Masaże  wg Masgutowej

-Trening Johansena

-Dogoterapia